مراکز آموزشی برای دستیابی به ارزش نهایی و تکمیل فرایندی که به تولید ارزش نهایی می‌انجامد، باید برای پس از پایان تحصیل و دانش‌آموختگی دانش‌پژوهان خود نیز اندیشه و برنامه داشته باشند تا هدف و غایت مورد نظر خود را در تحول علم، فرهنگ و جامعه تأمین کنند. جامعه‌المصطفی به‌عنوان یگانه مرکز آموزش عالی که با ماهیت حوزه‌ای در جغرافیای جهانی فعالیت دارد نیز با توجه به این ابعاد خود شامل «آموزش عالی»، «حوزه» و «محیط جهانی» باید به حوزه «مدیریت دانش‌آموختگی» بپردازد تا ارزش نهایی مورد نظر خویش را در جوامع بیافریند. همین موضوع، مسئله پژوهش حاضر قرار گرفت و به این سؤال پرداخته شد که «یک نهاد "علمی، حوزه‌ای و بین‌المللی" به‌منظور تحقق اهداف و رسالت‌های خود، با کدام "نظام دانش‌آموختگی" می‌تواند زنجیره ارزش فعالیت‌‌هایش را کامل کند؟» برای پاسخ به این سؤال، پس از تحلیل ادبیات نظری سه بُعد یادشده، با استفاده از چارچوب تحلیلی «زنجیره ارزش» نظام دانش‌آموختگی پیشنهادی تشریح شده است. جمع‌بندی چارچوب مفهومی این رساله را می‌توان با استعاره «درخت طیبه یا پاک» نشان داد که با اصل و محور ثابت، شاخه‌های متنوع و میوه‌های همیشگی دارد. بر این اساس، فعالیت‌های اصلی این نظام، شامل مدرسه دانش‌آموختگان، شبکه‌سازی، رشد و کارآفرینی، توسعه اخلاقی و فرهنگی و پرورش رهبران شناسایی‌شده، و فعالیت‌های پشتیبان یا حمایتی شامل اطلاع‌رسانی، حمایت معیشتی و مالی، رصد، پایش و مدیریت راهبردی، حمایت حقوقی ـ امنیتی، منابع انسانی و فناوری است.
هاشمیان, محمدحسین, دهقانی, روح اله. (1398). نظام دانش‌آموختگی جامعةالمصطفی بر مبنای الگوی تحلیلی زنجیره ارزش. دوفصلنامه علمی پژوهشی مطالعات فرهنگی اجتماعی حوزه, 3(6), 79-105. doi: 10.22081/scs.2019.69608
MLA
محمدحسین هاشمیان; روح اله دهقانی. "نظام دانش‌آموختگی جامعةالمصطفی بر مبنای الگوی تحلیلی زنجیره ارزش". دوفصلنامه علمی پژوهشی مطالعات فرهنگی اجتماعی حوزه, 3, 6, 1398, 79-105. doi: 10.22081/scs.2019.69608
HARVARD
هاشمیان, محمدحسین, دهقانی, روح اله. (1398). 'نظام دانش‌آموختگی جامعةالمصطفی بر مبنای الگوی تحلیلی زنجیره ارزش', دوفصلنامه علمی پژوهشی مطالعات فرهنگی اجتماعی حوزه, 3(6), pp. 79-105. doi: 10.22081/scs.2019.69608
VANCOUVER
هاشمیان, محمدحسین, دهقانی, روح اله. نظام دانش‌آموختگی جامعةالمصطفی بر مبنای الگوی تحلیلی زنجیره ارزش. دوفصلنامه علمی پژوهشی مطالعات فرهنگی اجتماعی حوزه, 1398; 3(6): 79-105. doi: 10.22081/scs.2019.69608
)