تبیین الگوی سنجش دینداری بر پایه نظام اولویت

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، گروه معارف اسلامی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، تبریز، ایران

2 استادیار، گروه آموزش معارف اسلامی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران

10.22081/scs.2024.66003.1217

چکیده

پژوهش حاضر با هدف تبیین الگوی سنجش دینداری بر پایه نظام اولویت و با روش تحلیل محتوای کیفی انجام شده است. سیر پژوهش به این نحو است که ابتدا ساختار دینداری از دیدگاه اندیشه‌وران اسلامی تبیین و مؤلفه‌های مشترک آن أخذ شده است و سپس این مؤلفه‌ها به صورت الگویی نظام‌مند در محور سه مؤلفه اصلی اعتقاد، اخلاق و احکام ترسیم شده است. مؤلفه‌های فرعی نیز به اقتضای اولویت اعتقاد بر اخلاق و اخلاق بر احکام و نیز یک‌سری معیارهای دیگر اولویت‌بندی شده‌اند. طبق بررسی انجام شده، ساختار دینداری متشکل از ابعاد و شاخصه‌های آن است که اولویت آن‌ها به این ترتیب می‌باشد. ابعاد سه گانه دینداری، اعتقاد، اخلاق و احکام، به ترتیب بر یکدیگر اولویت دارند. احکام خود بر سه بخش است: اجتماعی، عبادی و فردی که به ترتیب بر یکدیگر اولویت دارند. در اولویت‌گذاری شاخصه‌های دینداری نیز، اولین قاعده، تفکیک هر یک از آن‌ها بر پایه سه مؤلفه اصلی است. بر این اساس، اگر گاهی در منابع دینی برخی شاخصه‌ها، به‌رغم تفاوت جایگاه هر یک، به صورت یکسان اولویت‌گذاری شده بودند، بسته به اینکه آن شاخصه، مربوط به اعتقاد، اخلاق یا احکام باشد، جایگاه آن مشخص گردید. اما در مرحله بعدی، مؤلفه‌های شاخص در ذیل سه مؤلفه اصلی نیز با برخی ملاک‌های کلی و جزئی که در منابع دینی بیان شده‌اند، اولویت‌گذاری شدند. در مجموع، در ذیل مؤلفه اعتقاد، به ترتیب اولویت خداشناسی، معاد، ملائکه، کتب آسمانی، نبوت و امامت قرار دارد. در ستون مؤلفه اخلاق نیز، به ترتیب، مؤلفه‌های اطاعت، محبت، صبر، عدالت، صدق و اخلاص قرار می‌گیرد. همچنین در ستون احکام از جنبه اجتماعی، مؤلفه‌های ولایت، احسان، امانت‌داری، وفای به عهد، جهاد، خیرخواهی و مواسات قرار دارد و در نهایت در ستون احکام از جنبه عبادی، نماز، زکات، حج و روزه قرار می‌گیرد.

کلیدواژه‌ها


قرآن کریم.
آذربایجانی، مسعود (۱۳۸۷). مقیاس سنجش دینداری. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
آذربایجانی، مسعود؛ موسوی، مهدی (1387). درآمدی بر روانشناسی دین. تهران: انتشارات سمت.
آذربایجانی، مسعود (1382). تهیه و ساخت آزمون جهت‌گیری مذهبی با تکیه بر اسلام. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
آذربایجانی، مسعود (1391). سنجش مفاهیم اخلاقی. اخلاق وحیانی، شماره2.
ابن ابی فراس، ورام (بی‌تا)، مجموعه ورام. قم: مکتبه فقیه.
برقى، احمد بن محمد بن خالد(1371ق). المحاسن. قم: دارالکتب الإسلامیة، ج1.
تمیمی، رقیه (1383). دین، دینداری و خدا از دیدگاه کانت. سروش اندیشه، شماره12، ص149-166.
حافظ‌نیا، محمدرضا (۱۳۷۷). مقدمه‌ای بر روش تحقیق در علوم انسانی. تهران: انتشارات سمت.
حرّعاملی، محمد بن حسن (1403ق). وسایل الشیعه. تهران: کتابفروشی انتشارات اسلامیه، ج20-19.
خدایاری‌فرد، محمد و همکاران (1391). مبانی نظری و روش‌شناسی مقیاس‌های دینداری. تهران: انتشارات آوای نور.
خمینی، مصطفی (1385). مستند تحریر الوسیله. تهران: نشر آثار امام خمینی.
خویی، ابوالقاسم (1409ق). مبانی عروه الوثقی. قم: نشر لطفی، ج1.
دهخدا، علی اکبر (1373). لغت‌نامه دهخدا. تهران: دانشگاه تهران، ج13.
سبحانی، جعفر (1378). رابطه دین و اخلاق (4)؛ حاکمیت دین بر اخلاق یا تقدم اخلاق بر دین. کلام اسلامی، شماره32، ص6-19.
سبحانی، جعفر (1391). رابطه اخلاق با علم فقه. درس‌هایی از مکتب اسلام، شماره 616، ص7-12.
سبزواری، محمد (1413ق). جامع الاخبار. قم: مؤسسه آل البیت‰.
شجاعی‌زند، علیرضا (1384). مدلی برای سنجش دینداری در ایران. جامعه‌شناسی ایران، 6(1)، ص34-66.
شمشیری، بابک (1386). نقدی روش‌شناسانه بر مقیاس‌های سنجش دینداری در ایران. روش‌شناسی علوم انسانی، شماره51، ص45-70
ضیائی‌فر، سعید (1389). گونه‌های تأثیر اخلاق در فقه و اجتهاد. فقه(کاوشی نو در فقه)، شماره64، ص166-202.
طباطبایی، سید محمدحسین (1353). قرآن در اسلام. تهران: دارالکتب الإسلامیه.
طباطبایی، سید محمدحسین (1356). آموزش دین اسلام. قم: حوزه علمیه، جامعۀ مدسین حوزه علمیه.
طباطبایی، سید محمدحسین (1386). شیعه در اسلام. قم: بوستان کتاب.
فقیهی، علی‌نقی و همکاران (1385). بررسی الگوی دینداری از منظر قرآن و حدیث. اندیشه دینی، شماره19، ص41-70.
قدرتی، مهناز؛ مهریزی، محمد (1389). شاخص‌های دینداری. علوم حدیث، شماره۵۷، ص93-118.
کلینی، محمد بن یعقوب (1365). الکافی. تهران: دارالکتب الإسلامیه، ج2.
لطف‌آبادی، حسین (۱۳۷۵). سنجش و اندازه‌گیری در علوم تربیتی و روانشناسی. تهران: انتشارات سمت.
مجلسی، محمدباقر (1403ق). بحار الأنوار. بیروت: دار إحیاء التراث العربی، ج1، 2، 4، 23، 25، 27، 70، 77 و 78.
مصباح یزدی، محمدتقی (۱۳۶۷). معارف قرآن. قم: مؤسسه در راه حق.
مطهری، مرتضی (1374). مجموعه آثار. تهران: صدرا، ج2.
مطهری، مرتضی (1375). فلسفه اخلاق. قم: انتشارات صدرا.
معین، محمد (1382). فرهنگ معین. تهران: انتشارات گلرنگ یکتا، ج1 - 2.
مکارم شیرازی، ناصر (1381). اخلاق در قرآن. قم: انتشارات نسل جوان، ج1.
نجفی، محمدحسین (1367). جواهر الکلام. تهران: دارالکتب الإسلامیه، ج31.
هیل، پیتر؛ هود، رالف (1390). معرفی مقیاس‌های دینی. ترجمه مسعود آذربایجانی و مهدی موسوی اصل. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
Glock, CY. & Stark, R. (1965). Religion and society in tension. Chicago: Rand McNally & co.
James, W. (1984). The varieties of religious experience. America, Panguin Books.