Introduction and Assessment of the Islamic Movements "Tarikat Manzil" and "Hüda-Par" in the Provinces of "Van, Iğdır, Hakkâri, Ağrı" in Turkey

Document Type : Original Article

Authors

1 Ph.D., Contemporary Muslim Social Thought, Al-Mustafa International University, Tehran, Iran

2 Associate Professor, Faculty of Social Sciences, University of Tehran, Tehran, Iran.

3 Associate Professor, University of Islamic Religions and Religions, Qom, Iran.

10.22081/scs.2024.67383.1269

Abstract

Islamic societies are significantly influenced by their active religious movements, and understanding these movements can play a crucial role in determining how to interact with such societies. Turkey, one of Iran’s most strategically important neighbors, is home to over 50 active Islamic movements, making it one of the most influential Muslim countries in global affairs. The two Islamic movements, "Manzil" and "Hüda-Par," are among the well-known Islamic currents in Turkey. Given the unfamiliarity of these movements in Iran, the present research aims to introduce them more comprehensively to the Iranian academic community and assess their presence in regions bordering Iran. This study, with a "descriptive-comparative" approach and using the "thematic analysis" method, analyzes data collected through "library research" and "semi-structured interviews" with over 30 experts and cultural-religious activists in Turkey. In addition to introducing and briefly comparing these two movements, the study examines their presence in the four Turkish provinces bordering Iran: Van, Iğdır, Ağrı, and Hakkâri. According to the research findings, the Manzil movement has a stronger presence in the Van and Ağrı provinces compared to Iğdır and Hakkâri, while the Hüda-Par group has a significant presence in all border regions. However, as one moves toward northern Turkey, where the "Kurdish identity" diminishes, their activities also decrease. The term "Manzil" is shared between a sub-branch of the "Hüda-Par" group and the "Manzil" movement, although these two Islamic movements differ significantly in terms of geographical origin, leadership, and political and religious priorities. The Manzil movement has a more religious, organizational, and economic structure than the Hüda-Par group. Hüda-Par initially split into two groups: "Manzil" and "Ilim." Currently, one of the sub-branches of the Ilim group claims the title of "Hüda-Par" and is politically closer to Iran. Common features of the "Tarikat Manzil" and "Hüda-Par" movements include their focus on religious concerns, attention to the principle of Kurdish identity, and their widespread presence in all border provinces in the form of religious centers, dormitories, and libraries.

Keywords


ابراهیمی‌پور، قاسم (1۳۹۷). جریانشناسی اندیشه معاصر ایران. تهران: شرکت چاپ و نشر کتاب‌های درسی ایران.
اطهری، سید اسدالله؛ پیروزفر، مهدی (1394). وضعیت مطالعات ترکیه‌شناسی در دانشگاه‌های ایران- مطالعه موردی: دانشگاه‌های امام صادق†. دانش سیاسی، شماره22، ص 5 -52.
 بازدید زکریا یاپیچی اوغلو رهبر هداپار از سفارت ایران در آنکارا (1403 ب). خبرگزاری کردپرس. قابل دسترس در:
تقدیر هداپار از اقدام حسن ساکلانان در حمله به افسر اسرائیلی (1403 الف). خبرگزاری کردپرس. قابل دسترس در:
خسروپناه، عبدالحسین (1388). جریانشناسی فکری ایران معاصر. قم: مؤسسه فرهنگی حکمت نوین اسلامی.
خسروپناه، عبدالحسین (بی‌تا). درسنامه جریانشناسی فکری فرهنگی سیاسی. حوزه مجازی علوم اسلامی دانشگاهی.
خلج منفرد، ابوالحسن؛ دلبری‌پور، اصغر (1389). جریانشناسی تحولات، روندها و موقعیت جریان فکری - فرهنگی ترکیه. رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در ترکیه.
خنیفر، حسین؛ مسلمی، ناهید (1395). اصول و مبانی روشهای پژوهش کیفی. تهران: نگاه دانش، ج1.
زکریا یاپیجی اوغلو: می توانیم درباره دولت خودمختار به بحث بنشینیم (1402). خبرگزاری کردپرس. قابل دسترس در:
شرف‌الدین، سید حسین (1395). مصاحبه جریان‌شناسی اجتماعی با رویکردی جامعه‌شناختی. پایگاه اطلاعرسانی دکتر شرفالدین.
طالقانی، سید علی (1382). ترمینولوژی جریان‌شناسی فرهنگی. حوزه، شماره 119، ص 62-9.
طباطبایی، سید محمدحسین (1374). المیزان فی تفسیر القرآن. قم: دفتر انتشارات اسلامی (وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم).
کجاداغ، ابوالفضل (1400). طریقتها و جماعتهای مهم در ترکیه. قم: مرکز بین‌المللی ترجمه و نشر المصطفی.
گولپینارلی، عبدالباقی (1400). مذهبها و طریقتها در ترکیه. ترجمه داوود وفایی. تهران: انتشارات مولی.
مهدی‌پور، فرشاد (1393). گونه‌شناسی جریان‌شناسی‌های فکری - فرهنگی در ایران معاصر. دین و سیاست فرهنگی، شماره 2.
ناظمی اردکانی، مهدی؛ شعبانی سارویی، رمضان (1392). طراحی مدل جریان‌شناسی فرهنگی در جمهوری اسلامی ایران. پاسداری فرهنگی انقلاب اسلامی، 2(8)، ص 116 – 85.
نوری، محمد (1390). خزانه اسناد موقوفات دوره عثمانی. وقف میراث جاودان، شماره 74، ص 134-146.
هدا پار از اردوغان حمایت می کند (1401). خبرگزاری کردپرس. قابل دسترس در:
Ayverdi, S. (1999). Türk Tarihinde Osmanlı Asır/arı, baskı. İstanbul.
Ceyhan, S. (2015). Türkiye’de Tarikatlar Tarih ve Kültür“Tarikat ve Tekke Kavramlarına Dair”. İSAM Yayıncılık/İstanbul.
Halaçoğlu, Y. (1991). XIV-XVII. Yüzyıllarda Osmanlılarda Devlet Teşkilatı ve Sosyal YapıT.Türk Tarih Kurumu, Ankara.
Kara, M. (2002). Günümüz Tasavvuf Hareketleri. Dergah Yayınları / İstanbul.
Ocak, A.Y. (2011). Ortaçağlar Anadolu'sunda İslam'ın Ayak izleri: Selçuklu Dönemi. Kitap Yayınevi, İstanbul.
Peçe, H. (2016). Çeşitliliğin Artması: Dinî Grupları Sınıflandırma Sorunu Bağlamında Tarikat-Cemaat Ayrımı. İlem ilmi etüdler derneği, İstanbul.