Aggregation of Agency: A New Analysis of the Nature of the Islamic Republic of Iran

Document Type : Original Article

Authors

1 Professor, Department of Mathematical Philosophy, Sharif University of Technology, Tehran, Iran

2 PhD student, Department of Political Science, Imam Khomeini Educational and Research Institute, Qom, Iran

10.22081/scs.2023.75847

Abstract

This study aims to bridge the individual agency derived from human voluntary actions to the aggregation of agency and subsequently to the nature of the Islamic Republic of Iran. The research method is descriptive-analytical, demonstrating that the nature of the Islamic Republic, as an aggregation of agency, is a living social phenomenon and an evolving experience of the Islamic Revolution. It is based on two pillars: comprehensive rationality and civil order (representative democracy). This means it seeks to establish a civil political system based on Islamic rationality derived from the teachings of the Ahl al-Bayt (peace be upon them) and practically employs operational representative democracy. The foundation of human and social interactions and relations is the "system of love," which, contrary to secular rationality that confines everything to personal love and individualism, expands personal and intrinsic love to the social realm. This makes it a factor in the formation and perfection of society and a source of collective agency, achieving an intrinsically efficient theory to the highest degree.

Keywords


قرآن کریم.
نهج‌البلاغه.
ابن سینا، حسین بن عبدالله (1375). الشفاء کتاب النفس. تحقیق حسن حسن‌زاده آملی. قم: نشر اسلامی.
ارسطا، محمدجواد (۱۳۹۱). نگاهی به مبانی تحلیلی نظام جمهوری اسلامی ایران (تأملاتی در فقه سیاسی و مبانی فقهی قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران). قم: بوستان کتاب.
باقری، خسرو (1400). عاملیت انسان: رویکردی دینی و فلسفی. تهران: نسیم ترهنده.
بشیریه، حسین (1379). اندیشه‌های سیاسی در قرن بیستم. تهران: سمت.
بشیریه، حسین (1381). دیباچهای بر جامعهشناسی سیاسی ایران: دوره جمهوری اسلامی. تهران: نگاه معاصر.
بهمنیار، ابوالحسن (1349). التحصیل. تصحیح مرتضی مطهری. تهران: دانشگاه تهران.
پاینده، ابوالقاسم (1388). نهج‌الفصاحه: کلمات قصار پیامبر اعظم. ترجمه علی‌اکبر مظاهری. تهران: نشر پارسیان.
جوادی آملی، عبدالله (1384). مبادی اخلاق در قرآن. قم: اسراء.
حسین‌زاده، محمد (1386). کاوشی در ژرفای معرفت‌شناسی: منابع معرفت. قم: موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی.
خامنه‌ای، سید علی (26/01/1379). بیانات در نماز جمعه تهران‌. قابل دسترس در: https://khl.ink/f/3002
خامنه‌ای، سید علی (27/02/1396). بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم. قابل دسترس در:
https://khl.ink/f/36570
خمینی، سید روح‌الله (1378). صحیفه نور. تهران: موسسه تنظیم نشر و آثار امام خمینی، ج4.
خمینی، سید روح‌الله (1385). صحیفه امام. تهران: موسسه نشر و تنظیم آثار امام، ج5، چاپ چهارم.
خیری، حسن (1402). جامعه‌پردازی: منطق حاکم بر روابط و مناسبات اجتماعی. قم: مرکز بین‌المللی ترجمه و نشر المصطفی، ج2.
داورپناه، محمدرضا (1389). فرهنگ جامع علوم تربیتی و زمینه‌های وابسته. مشهد: به‌نشر.
داوری اردکانی، رضا (1391). سیاست، تفکر، تاریخ. تهران: سخن.
رسولی فینی، مهدی؛ حسنی‌فر، عبدالرحمن (1395). مبانی و چارچوب‌های عقلانیت سیاسی از منظر قرآن کریم. پژوهش‌های سیاسی و بین‌المللی، شماره 29.
سروش، جمال (1393). عقل عملی و کارکرد آن در حکمت عملی از دیدگاه صدرالمتألهین. قم: موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی.
غلامی، رضا (1398). نظام عقلانیت سیاسی اسلام و جایگاه آن در شکل‌گیری تمدن نوین اسلامی. تهران: آفتاب توسعه.
غلامی، رضا (1401). نگرشی نو به نظام عقلانیت سیاسی اسلامی. تهران: آفتاب توسعه.
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران.
قطب‌الدین، محمدبن رازی (1375). المحاکمات. قم: نهج‌البلاغه، ج2.
کارآمد، حسین (1398). عقلانیت نظری و عملی در برنامه درسی و ارتباط آن دو با نگرش به فلسفه اسلامی. تربیت اسلامی، 14(29).
لاریجانی، محمدجواد (1369). مقولاتی در استراتژی ملی. تهران: مرکز ترجمه و نشر کتاب.
لاریجانی، محمدجواد (1371). نظم بازی‌گونه. تهران: انتشارات موسسه اطلاعات.
لاریجانی، محمدجواد (1372). نقد دینداری و مدرنیسم. تهران: انتشارات موسسه اطلاعات.
لاریجانی، محمدجواد (1377 الف). تدین، حکومت و توسعه. تهران: موسسه فرهنگی اندیشه معاصر.
لاریجانی، محمدجواد (1377ب). جامعه مدنی در عقلانیت اسلامی. پژوهش‌های اجتماعی اسلامی، شماره 14، ص42-69.
مصباح یزدی، محمدتقی (1391). آموزش فلسفه. قم: انتشارات مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى‌، ج2.
مصباح یزدی، محمدتقی (1396). نظریه سیاسی اسلام. قم: انتشارات مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى‌.
مطهری، مرتضی (1401). جهان‌بینی الهی و جهان‌بینی مادی. تهران: نشر صدرا، چاپ پنجم.
نوروزی، محمدجواد (1388). فلسفه سیاسی اسلام. قم: انتشارات موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی.
هابرماس، یورگن (1384). کنش ارتباطی. ترجمه کمال پولادی. تهران: نشر موسسه ایران.
هیوم، دیوید (1392). کاوش در مبانی اخلاق. ترجمه مرتضی مردیها. تهران: نشر مینوی خرد.
Derrida, J. (1994). Specters of Marx: The State of the Debt, the Work of Mourning, and the new international. London & New York: Routledge.
Habermas, J. (1984). The theory of communicative action: Reason and Rationalization of society. (vol. 1). tr. T. Macarthy. London: Heinemann.
Rawls, J. (1971). A theory of Justice. Cambridge Press.